Op CNN live te volgen de ontmanteling en reconstructie van de Stop the Steal-actie in de VS. Democratie aan het werk: spannend en meeslepend. De aanklagers in het impeachementproces tegen ex-president Trump hebben hun aanklacht vormgegeven als een reconstructie van gebeurtenissen, vaak met de eigen woorden van Trump, van minuut tot minuut en vanuit wisselende perspectieven. Binnen het Capitool, dan weer buiten, de berichten op de social media, dan van capitoolbestormers, of van volksvertegenwoordigers in de gebouwen van het Capitool en dan weer, heel weinig, opvallend weinig, van de president. Voor ieder weldenkend mens is volstrekt duidelijk, dat Trump de boel heeft aangezwengeld en bewust niet in actie kwam, gedurende uren, om de bedreigde volksvertegenwoordigers te hulp te schieten. Wat er zich precies op het Witte Huis heeft afgespeeld, is ( nog) onbekend. Tot de volksvertegenwoordigers behoren ook Republikeinse partijgenoten en de voormalige slippendrager van Trump, vice-president Mike Pence. “They were left for dead”, zoals één van de aanklagers het formuleerde. Met de vaardig gemaakte reconstructie is echter de juridische bewijsvoering nog niet rond en moet betwijfeld worden, dat Trump ook door 17 Republikeinen wordt veroordeeld en ‘dismissed’, dat wil zeggen uitgesloten van het ooit nog als verkiesbare kandidaat deel nemen aan de verkiezingen.

De aanklagers leverden historisch vakwerk af, waar menig historicus een puntje aan kan zuigen. Een kroniek van chronologische gebeurtenissen, een multi-perspectieve aanpak, sterke argumentatie als onderdeel van de reconstructie en gelardeerd met tal van individuele observaties en emoties. Fascinerende televisie en ‘history in the making’.

Een ( historische) reconstructie is een voorstel van de schrijver – in dit geval van het team aanklagers – om op een bepaalde manier naar de werkelijke gebeurtenissen te kijken en is in die zin altijd, onvermijdelijk, subjectief. Opsomming van feiten, geloofwaardige argumentatie helpen bij het leveren van ‘bewijzen’. Overmorgen komt daar dan het verweer van de advocaten van Trump nog bij, zodat we de ongetwijfeld uiteenlopende duiding van de feiten van beide partijen kunnen beoordelen, zoals een rechter, of zoals in de VS een jury, tot een uitspraak komt. De Trumpmythe heeft gevoelige tikken gekregen, zelfs zijn eigen advocaten ontkennen de ‘gestolen verkiezingen” en ontmantelden daarmee wel voldoende de “Big Lie’. In de reconstructie van de aanklagers is de ontluisterende onmacht van het ‘Stop the Steal’ al overtuigend voor het voetlicht gebracht. Echte complotdenkers zullen zich er vermoedelijk niets van aantrekken, maar weldenkenden wel.

Geschiedschrijving, die een prachtige en geloofwaardige reconstructie oplevert en die spannend en meeslepend wordt verbeeld, is een voorbeeld voor elke historicus.